Inspraak

Klachten van buurtbewoners worden steevast afgewimpeld door zowel Spoorwegmuseum als de gemeente. Mede door de stugge houding van het welke als motto heeft:
“alles mag zolang het binnen de wet geoorloofd is”.
Onder het huidige bewind met mevr. Kuppens aan het roer, is het veranderd. Het Spoorwegmuseum neemt alleen en geeft blijkbaar niets om de buurt.

Tijdens de buurtbijeenkomst van 2018 heeft ze aangegeven dat het Spoorwegmuseum niet de intensie heeft om te groeien.
Nu anno December 2022 zijn vergunningen ingediend voor herinrichting en tijdens de buurtbijeenkomst is er gezegd dat ze met de stad mee(r) willen groeien.
Klachten over herrie, horeca, kunstijsbaan, evenementen, opbouw en afbouw, luchtvervuiling, autoverkeer en parkeeroverlast komen aan de orde maar wordt feitelijk niets mee gedaan.

Toenemende ‘festivalisering’ van Utrecht leidt tot hausse aan klachten: ‘Het is een keer mooi geweest’
De klachten over hard geluid nemen toe. De politiek wil vaart maken met nieuw beleid. ,,Van het gedreun heb ik nog hoofdpijn.’’
Aldus een artikel in het AD 03-09-22.

De presentatie is veel meer dan vroeger sterk gericht op het vermaken van een groot publiek met kinderen en voor personeelsfeestjes etc.
De inhoudelijke kant van het museum is daar ondergeschikt aan gemaakt. De collectie is een soort achtergrond hiervoor, terwijl het conserveren de kerntaak is van het museum. De collectie heeft volgens het spoorwegmuseum zelf veel te lijden gehad tijdens het AH kerstfestival.
Als burgemeesters tijdens de nieuwjaarsreceptie van de gemeente hier het glas heft, is dat voor het spoorwegmuseum een belangrijk moment.
De gemeente laat zien dat wij een belangrijke speler zijn in de stad.” Met andere woorden is er hier sprake van belangenverstrengeling? Heeft de gemeente afspraken gemaakt met het spoorwegmuseum nu ze het voor de komende 30 jaar gehuurd hebben?
Waarom wordt er niet geïnvesteerd in oplossingen tegen deze overlast, maar steevast wel in verdergaande commercialisering?

De grenzen van de groei van zijn allang overschreden, zeker ten aanzien van de kleinschalige woonwijk waar het museum is gesitueerd. Ooit bedoeld voor maximaal 150.000 bezoekers, gaat de teller naar 430.000 bezoekers. Trots als een pauw vertelde de directrice anno dec. 2022 dat ze het grootste museum van Utrecht is en dat wil blijven. Is het allemaal haantjes gedrag en branding van haar en de Gemeente Utrecht? Meer, meer, meer en dan spreken we niet meer van een museum maar meer van een attractiepark. Dit kan zo niet langer in een kleinschalige woonwijk!

Tijdens de buurtbijeenkomsten 2022 t.b.v. de herinrichting achterterrein heeft het Spoorwegmuseum 3 x een buurtbijeenkomst gehouden. Er is ons de eerste keer verteld dat ze open staan voor allerlei aanpassingen en gevraagd om niet de pers te benaderen totdat de plannen concreet waren, ook zou er nog geen overleg zijn geweest met de gemeente. We hebben 3 x hetzelfde verhaal gehoord. Op 1 aanpassing na dat de pomp trolley verdwijnt i.v.m. geluid. Volgens het Spoorwegmuseum “De daarbij opgehaalde zorgen en informatie zijn meegenomen in de verdere uitwerking van de herinrichtingsplannen.” Op al onze vragen via de mails richting spoorwegmuseum hebben we nooit concreet antwoord gehad. Ook geen enkele onderbouwing, waarom voorstellen niet kunnen. Voor ons voelde het als 1 richtingsverkeer en geen participatie!

Wij willen graag serieus genomen worden, want het Spoorwegmuseum moet Sporen met de Buurt, zodat er balans is tussen het bedrijf en de leefomgeving!

Wij zijn niet tegen het museum, maar wel tegen alle nevenactiviteiten en hoe er wordt omgegaan met onze leef omgeving!
De buurt is van ons en niet van het museum. Het museum moet omdenken en een goede buur worden.
Niet zeggen dat alles mag zolang het binnen de wet geoorloofd is, maar denken aan de leefomgeving en de overlast reduceren ook al zou het volgens de wet mogen.

Graag vernemen wij suggesties of klachten. Deze kunt u naar ons sturen via het contact formulier↗